Δήλωση μετάνοιας

Ό, τι θέλω να σας πω

είναι ένα δείγμα

της απροσδόκητης ανάμιξης

σάρκας με ουρανό

στο επίπεδο του ανθρώπου


20/1/10

Μας γέννησαν μέχρι θανάτου

Βρήκαμε τη θέση μας σ' ένα ξεχασμένο τοπίο

εμπενευσμένο κενό ανάμεσα σε γερασμένα δέντρα

μας δώρισες όλο το άρρητο για να το κατηγορήσουμε

επί αιώνες σε αναζητούσαμε με το πρώτο μας βήμα

κουραζόμαστε νωρίς και σύντομα ελπίζουμε στο παρελθόν

πως να θυμόμαστε τις αγνές προθέσεις μας εξασκούμαστε

ρίχνοντας τη λήθη μας σ' ένα ποτήρι μεθυσμένη

κι αρπάζοντας τις αυγές μέχρι το βράδυ τους

τότε μια άρπα μας καλεί

σήμα κατεθέν μας.

20/1/10

Xρήση ανέμου

Επισυνάπτω ιαχές σε κόκκινα σύμβολα

αχρηστεύοντας διδάγματα μαθαίνω να σπαρταράω

το πρώτο μας κοίταγμα διαπρέπει ακόμα

πιο όμορφα απ' την παραδοχή της ζωής

στέκεται η απαρχή της ανάσας

διωγμένη από κτίσματα συνενοχής

πλέον διαφέρουν η βροχή η αστραπή

στο ενιαίο στερέωμα των ραφινάτων χαδιών.


16/1/10