Monday, March 10, 2008

πρωί - απόγευμα

(πρωί)
Όνειρα που ξεμπροστιάζουν κρυφές σου γνώμες
που υιοθετούν οπτικές σου απαρνημένες
που ψάχνουν στο παρελθόν για να το αναπλάσουν με αντιφάσεις προερχόμενες απ’το παρόν
γιατί μου αναστατώνετε το πρωινό;
(απόγευμα)
Ακούγοντας τις συζητήσεις των πουλιών
νιώθοντας το χάδι από τον ανοιξιάτικο άνεμο στο μάγουλό σου
πως να μην πιστεύεις σ’αυτό το απαράμιλλο θαύμα που αποκαλούμε φύση
και
πως να μην το υπηρετείς με όλο σου το εξιλασμένο είναι;

13 comments:

Madame de la Luna said...

Αν το πρωί, σε γέμισε διλήμματα, το απόγευμα νομίζω σε αποζημίωσε. Άραγε ποιος ξέρει τι θα φέρει η νύχτα σου...

Surrealist said...

Βράδυ το όνειρο που επιθυμώ εάν το δω θα το κρατήσω σαν κόσμημα της σκέψης όταν θα συνεχίσω άλλο όνειρο να επιθύμησω, γιατί το όνειρο είναι το πριν το τώρα αυτό που έρχεται και το προνοούμε να μας φτάσει...

κάποτε φοβόμουν τον συμβολισμό τους τώρα τ΄αγγίζω και ακόμα και το εφιάλτη μου τον έχω ανάγκη- ΑΠΟΣΥΜΠΙΕΣΗ...

Την καλησπέρα μου Ανέστη!!

Ανέστης Μ. said...

@madame de la luna
Η νύχτα έφερε θετικές σκέψεις και συναισθήματα. Όλα καλά. Νά’σαι καλά

@surrealist
Τα όνειρα, αν έχεις το καλλιτεχνικό χάρισμα, τα μεταμορφώνεις πχο σε συμπτώματα αλλά σε καλλιτεχνικές δημιουργίες, λέει ο θείος Σίγκμουντ... Και μπορώ να πω ότι είσαι χαρισματική.
Καλώς σε βρίσκω και εδώ.

Ανέστης Μ. said...
This comment has been removed by the author.
Ανέστης Μ. said...

«όχι» ήθελα να γράψω κι όχι «πχο».

Surrealist said...

Μην ανησυχείς, σ΄ευχαριστώ για την "επεξήγηση" το μετέφρασα, αλλιώς πως θα είχαμε και για θείο μας τον Φρόιντ;

Την καληνύχτα μου - χαίρομαι που έφτιαξες και τις Ανεστιάσεις...

Μην ξεχάσω και συ χαρισματικός (δεν ανταποδίδω , το πιστεύω), άρα φύλαξε τα όνειρά σου και δώστα όταν δημιουργείς (αυτό μαντεύω) - όπως ως τώρα, σε δημιουργίες σου...
Ακολούθησα τα λόγια σου διότι ήταν αλληλοκαθρέφτισμα...

Όλα καλά και όμορφα!

Unknown said...

"Γυμνή λούστηκε στο φως του φεγγαριού και μάγεψε την άνοιξη. Γύρω της ήχοι από φύλλα πεσμένα, που λες και είχαν την δική τους πνοή ανάσαιναν νότες. Περπάτησε στον κόσμο της κι εκείνος γύρισε πλευρό. Σαν ξυπνήσει θα νομίζει πως είδε όνειρο. Μα δεν είναι έτσι..."
Διαβάζοντάς σε μου ΄ρθε αυτή η εικόνα και ήθελα να στην μεταφέρω.
Φιλιά...

kat. said...

α.. μαγικό!
τι νύχτα όμως γιατί πάντα όλα είναι καλύτερα;
αυτό ποτέ δεν το κατάλαβα..

Ανέστης Μ. said...

@surrealist
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Ο καθρέφτης-αν δεν είναι σπασμένος- πάντα σε βοηθάει να ακολουθήσεις τα λόγια του εσώτερου είναι σου..

@νεράιδα της βροχής
Ωραιότατη εικόνα. Κάθε εμπνευσή σου ευπρόσδεκτη!

@kat.
Καλώς σε βρίσκω.
Τι να πω.. Ίσως τη νύχτα είναι κουρασμένο το μυαλό και τα συναισθήματα σε κυριεύουν. Αν είναι θετικός ο συναισθηματικός απολογισμός της μέρας όλα είναι καλύτερα, αν όχι σε πιάνουν αυπνίες...!

Anonymous said...

Περνάς πρωί από κατώφλι φτωχικό και στέκεσαι στο ασήμαντο... σε εκείνο που κανείς δεν σταματά... μα ο νους είναι μικρός για να χωρέσει..

Ξαναπερνάς βραδιάζοντας, χαμογελώντας τώρα πια για όσα καταστάλαξαν και οι εικόνες είναι αλλιώς, πιο φωτεινές, παρόλο που είναι βράδυ... κοίτα ένα φεγγάρι που έχει...

Μια λέξη αφήνουμε, ίχνος σε λευκό χιόνι, ίσα να γλυκαίνει την ψυχή και ν απούε ότι υπάρχουμε..

Ανέστης Μ. said...

@freedula
«Μια λέξη αφήνουμε, ίχνος σε λευκό χιόνι, ίσα να γλυκαίνει την ψυχή και να πούμε ότι υπάρχουμε..»
Αληθινά μίλησες.. Η ψυχή γλύκανε, το έργο επετεύχθη.. Με τον πιο απλό τρόπο.
Νά’σαι καλά.

Μαρια Νικολαου said...

Μου αρεσε ιδιαιτερα αυτο..
Καλως σε βρίσκω

Ανέστης Μ. said...

Σ’ευχαριστώ.:)
Και καλώς ήρθες.