πως θα ξαναπιστέψουμε στον κόσμο
τι ώρα νά' ναι.
ένα καμιόνι με κουραμάνες
η μια δίπλα στην άλλη
δε θα κρυώνουν
δώσ' μου το χέρι σου.
ας το μαρτυρήσει όποιος σωθεί
ο κόσμος απόψε ήτανε λάσπη
δώσ' μου το χέρι σου.
πικρή νύχτα
σαν την αδικία πικρή.
ο ουρανός απόψε είναι τυφλός.
πικρή νύχτα
σαν την ταπείνωση πικρή.
Ένας άνθρωπος καίγεται
ένας άνθρωπος φωτίζει τη νύχτα
η ώρα η πιο βαθιά της νύχτας
που ξαναγινόμαστε άνθρωποι.
Για να ζήσουμε
πρέπει ν' αρνηθούμε
πως είναι νύχτα
ν' αρνηθούμε
πως θα ξημερώσει
Κάποιος δείχνει με το δεκανίκι
αλλά δείχνει μακριά.
Άγιο μίσος
δώσ' μου το χέρι σου.
Όταν δε θέλεις να πεθάνεις
ξέρετε τι θα πει
ζωή.
Μας κοίμιζε άλλοτε η μάνα μας
μ' ένα τραγούδι σιγανό
τι κάνατε το τραγούδι αυτό;
Ο κόσμος είναι για την ευτυχία.
σαν μια παλάμη που πότε ζητιανεύει
και πότε σφίγγει σε γροθιά.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
6 comments:
Ας μου εξηγήσει κάποιος γιατί με τόση ελευθερία και τόσα μέσα δεν γράφονται πια, τα αυτονόητα. Σε απλά ελληνικά, με απλές και δυνατές εικόνες. Στραβός είναι ο γυαλός ή στραβά αρμενίζω;
Πολύ όμορφο, εύστοχο, λιτό στις λέξεις, πλούσιο σε νοήματα ποίημα!
Καλά που το ανέρτησες.
Λάτρεψα τον τελευταίο στίχο
"Ο κόσμος είναι για την ευτυχία,
σαν μια παλάμη που πότε ζητιανεύει
και πότε σφίγγει σε γροθιά."
και τον δανείστηκα κιόλας...
καλό βράδυ!
"Ένας άνθρωπος καίγεται
ένας άνθρωπος φωτίζει τη νύχτα"
νομίζω πως είναι ο εαυτός του καθενός σε διαφορετικές φάσεις.Ίσως εμείς οι ίδιοι που καίμε και φωτίζουμε τις νύχτες άλλοτε με μνήμες και άλλοτε με μια ελπίδα πως κάποιος θα δεί οτι κάηκε κάτι δικό μας,η ανθρωπιά μας.
Ωραία ανάρτηση!
imarias,
γιατί με τόση ελευθερία και τόσα μέσα να είναι πιο εύκολο να γράφονται τα αυτονόητα; Αν και συμφωνώ πως με υγιή λογική αυτό θα έπρεπε να συμπεραίνεται.
Ό,τι κι αν είναι στραβό αρμένιζε.. Φιλιά
bright Φω,
όλος ο λειβαδίτης μπορώ να πω ότι είναι αυτά που λες.. Εγώ λατρέυω την προπροτελευταία στροφή...
anonymous,
έχω μια περιέργεια να μάθω ποιός είσαι, μου άρεσε πολύ το σχόλιό σου. Καίγεται διαρκώς η ανθρωπιά μας.. Κι όταν δεν καίγεται μεταμορφώνεται.
Για να ζήσουμε
πρέπει ν' αρνηθούμε
πως είναι νύχτα
ν' αρνηθούμε
πως θα ξημερώσει.....
για να δράσουμε,πρέπει να αρνηθούμε πως θα έρθει κι άλλη μέρα,πρέπει να παλέψουμε σαν να μην υπάρχει αύριο...
μεγάλε Λειβαδίτη,μιλάς στις ψυχές μας.........
Συγκλονιστικοί στίχοι που προκαλούν ρίγος...
Post a Comment