Επιχείλιος έρπης*

Ακροβατώντας στα σύνορα των ματιών σου

ανήμπορα ψάχνω τις πιο ξακουστές σου ιαχές

αυτές που εκπέμπουν αγκαλιές από πυρωμένο σίδερο

μεστώνω μέσα στην απουσία σου κρασί από κελάρι μινωικό

πιωμένο στην υγειά σου τη νύχτα των ανείπωτων μύθων

σταγόνες που γίνανε δάκρυα και αποφεύγουν το στόμα σου

κάθε φορά που ήθελα να λιμνάσω τη μοναξιά μου στα χείλη σου.

Καλοκαίρι '09

*: γραμμένο με την Αφροδίτη Λ.