σκέψεις ενός ονείρου με πόδια

Ποτέ η έντασή μου
δε χώρεσε στις λέξεις.
*
κόλαση έγινα να σε χωρέσω
κι αχρήστεψα κάθε μου σύννεφο
*
Τρέχεις γεμάτος χρώματα

αρνείσαι κάθε τι που σε γέννησε

έρχεσαι πίσω για να δεις την άνοιξη

μα από τι προσπαθείς να ξεφύγεις
*
ποίηση είναι ένα φάντασμα
που φώλιασε στην ψυχή μας
και πετάει ένα ένα τα κομμάτια της


οκτώβριος '΄09