Saturday, November 15, 2008

Η Χίμαιρα ή ο χείμαρρος

Ερχόμουν δίπλα στο ποτάμι που φέρνει τις έμπλεες στιγμές μας
Και αναπολούσα τότε που άρπαξα το χέρι σου -για να διαβάσω δήθεν τη μοίρα σου-
Αγνοώντας πως η μοίρα έπλεκε τα πεπρωμένα -μόνο με την επιθυμία να την πλέξω γύρω απ'την αφηνιασμένη μου καρδιά.

Κρύβοντας τις θελήσεις μου, απορρίπτοντας τις ενορμήσεις μου, χτυπώντας το σίδερο αφού κρυώσει
Ακόμα δίπλα στο ποτάμι ποτίζω μνήμες και αναπολώ
-προσπαθώντας να ξεχωρίσω τι υπήρξε και τι ονειρεύτηκα-
Διότι χρειάζομαι να πείσω τον εαυτό μου πως το ρεύμα θα φέρει κάτι πιο ορμητικό
Και τότε θα βουτήξω μέσα του με όλες μου τις άμυνές μου αφημένες-σκισμένες στην όχθη.

(και συνειδητοποιώ τώρα πια
που το όμορφο δεν είναι τόσο όμορφο
πως η ομορφιά μπορεί να σημαίνει κάτι)

21 comments:

hasapi grammata said...

Ximaira i xeimarros ola kapou mas pane, alla me katastrofikes sinepeies kai alla me litrotikes...

i omorfia einai sta matia of the beholder

have a great one

kali arhi

Σταλαγματιά said...

Η αληθινή ομορφιά είναι εκείνη που σε κάνει να νιώθεις όμορφος κι εσύ.
Η ομορφιά που δεν εκπέμπεται δεν υπάρχει.
Δεν είναι έξυπνος εκείνος που σε κάνει να νιώθεις κουτός,
δεν είναι όμορφος εκείνος που σε κάνει να νιώθεις άσχημος, είναι ασήμαντος αυτός που μπροστά του δεν νιώθεις σπουδαίος.
Ότι δεν εκπέμπεται δεν υπάρχει...

Καλώς σε βρίσκω

weirdo said...

Το ρεύμα θα φέρει κάτι πιο ορμητικό, ναι..
Αυτό που περιμένεις, είμαι σίγουρη..
Σε φιλώ

Anonymous said...

Χαιρετώ...
Πρώτη φορά βλέπω το blog σου κι εσένα και χαίρομαι πολύ που το εντόπισα...
Το συγκεκριμένο ποίημα μού άρεσε πολύ-ίσως γιατί βρήκα τη σκέψη κι ένα μου βίωμα εδώ...δοσμένο με πολλή αλήθεια και καμιά επιτήδευση.
Μπράβο,
Βάγια

ΚΩΣΤΑΣ ΒΛΟΥΤΗΣ said...

Θέλω να υπογράψω στο σχόλιο της anastasia.

Συμφωνώ και έτσι σου απαντώ.

Την καλησπέρα μου.

vloutis.wordpress.com
vloutis.blogspot.com

Ανέστης Μ. said...

hasapi grammata,
όλα κάπου μας πάνε όντως. Αρκεί να τα αγκαλιάσουμε και όχι να τα χλευάσουμε. Όλα έχουν κάτι παραπάνω να θαυμάσουμε απ'ότι να περιφρονήσουμε. Καλώς ήρθες.

anastasia,
περιγράφεις τόσο όμορφα την αληθινή ομορφιά.. Ό,τι έχουμε το έχουμε για να το δίνουμε γράφει κάπου ο μπουσκάλια, έτσι η ομορφιά γίνεται αγάπη και η αγάπη ομορφαίνει. Αρκεί αυτό το δόσιμο να μην έχει σχέση με αρνητικές προβολές που είναι επιζήμιες κυρίως για σένα και μετά για τον άλλον. Ό,τι δε νιώθει πως υπάρχει δεν εκπέμπει λοιπόν.. Καλή σου μέρα.

Ανέστης Μ. said...

weirdo,
το ρεύμα έχει μια παράξενη αίσθηση του χρόνου, το περιμένω αλλά δεν το πιέζω λοιπόν, κι ελπίζω να επαληθευτείς. Φιλιά

vagia,
χαίρομαι που πέρασες και σ'ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια. Η χαρά είναι και δική μου, ειλικρινά. Κάποια βιώματα κρύβουν τόση αλήθεια που μεταδίδονται σχεδόν από μόνα τους.
Καλή σου μέρα.

κώστα βλουτή,
προσυπέγραψα ήδη της αναστασίας το σχόλιο. Καλά κάνεις και το επισημαίνεις. Καλώς σε βρίσκω.

Anonymous said...

Λένε πως τρέμουν τα βουνά και πως θυμώνουν τα έλατα/Οταν η νύχτα ροκανάει τις πρόκες των κεραμιδιών να μπουν οι καλικάντζαροι μέσα/Οταν ρουφάει η κόλαση τον αφρισμένο μόχθο των χειμάρρων/Ή όταν η χωρίστρα της πιπεριάς γίνεται του βοριά κλωτσοσκούφι

λέει ο Νίκος Γκάτσος στην Αμοργό

καλημέρα Ανέστη, χάρηκα που σε είδα στο ποέμα :)

(όσο για την ομορφιά, έχω να σου πω, ότι αν το μηλο της Εριδας δεν ηταν ένα, δεν θα γινόταν ο Τρωικός. Για τον ίδιο λόγο ανοίγουν συνέχεια και νέα κομμωτήρια ... και δεν γνωρίζουν ποτέ κεσάτια, διότι υποτίθεται ότι βελτιώνουν την κάθε ομορφιά. Αρα όλοι έχουμε από μία...........)

Side21 said...

Συνέχισε φίλε μου ...
Το ρεύμα ν' αγναντεύεις
προσπερνάνε κάπου οι "στιγμές"
που κουβαλάει στη δίνη του ...
Το σίδερο στ' αμόνι ζεστό χτύπα !!!
Τότε είναι που παίρνει μορφή ζώσα ...
Όλα τα όμορφα είναι μέσα μας ...
Χάρηκα για τη γνωριμία ...

Anonymous said...

Ηρθα να κάνω παράπονα. Δηλ επειδή εγώ δεν προλαβαίνω ως μεγάλη γυναίκα να εμφανίζομαι, αυτό σημαίνει οτι θα εξαφανίζεσαι κι εσύ;

Επίσης, μην τολμήσεις να πεις οτι δεν συμμετείχα στην ΕΛΣΑ, γιατί θα σε τσακίσω. Σε είχα προειδοποιήσει ότι μέχρι και τον Δεκέμβρη δεν υπάρχω παρά μόνο για δουλειά.

Επίσης, ξέρω ότι δεν είπες τίποτα αλλά τα λέω μόνη μου. Σιγά μην περίμενα εσένα. Αλλιώς πόσο ΕΛΣΑ θα μπορούσα να είμαι! :))

Τέλος, έχουμε εθελοντή για την ΕΛΣΑ, παίρνα από μένα να δεις και κρίνε μπαμπά για την πρόσκληση.

Αυτά και σκάω. Πάω να συνεχίσω την εκπληκτική μου εργασία :))

Φιλιά πολλά

Από Μηχανής Θεός said...

Να ξέρεις πως δεν θα προλάβεις να περιμένεις.. Δεν θα χρειαστεί να αφεθείς.. Δεν είναι αναγκαίο να βουτήξεις...
Εκεί που κάθεσαι, κάποια στιγμή, κάποτε θα αντιληφθείς μια δόνηση. Ίσως μια βοή.. Και πριν προλάβεις να στρέψεις το κεφάλι σου να καταλάβεις..
Θα σε έχει πλημμυρίσει ένας χείμαρρος!
Απλά μείνε κοντά στο ρεύμα.. Στις δικές σου ομορφιές. Τίποτα άλλο

Ανέστης Μ. said...

imarias,
αυτό το απόσπασμα απ'τον Γκάτσο είναι ένα κόσμημα..
Σύμφωνοι, όλοι έχουμε από μία ομορφιά αλλά πως την εκφράζουμε, πως την κάνουμε να φανεί; Ελπίζω όχι μόνο με τα κομμωτήρια..

side21,
ευχαριστώ για τα λόγια σου.. μορφή ζώσα λοιπόν να παίρνει το σίδερο και να τη διαθέτουμε εμείς σε περίσσει για να του τη δίνουμε. Μέσα μας είναι η ομορφιά, και το μέσα κρίνεται απ'τη δράση μας.. μακριά από την εμμένεια λοιπόν.. κι εγώ χάρηκα.

Ανέστης Μ. said...

freedula...
αγαπητή και σαρωτική! Για την έλσα τι παράπονα να κάνω, αφού δεν έχει κανόνες και πλέον δεν έχει καλά καλά ύπαρξη, μάλλον το φάντασμά της έμεινε.. αν ενδιαφέρεσαι ,όμως, να της ξαναδώσουμε πνοή πολύ ευχαρίστως! Πες και στον εθελοντή να μου στείλει μέιλ και το προωθώ το θέμα.. Φιλιά και πολύ χαίρομαι που απολαμβάνεις την εργασία σου!

Από μηχανής θεέ,
ενδιαφέρουσα οπτική, να μην περιμένουμε γιατί θα συνηθίσουμε και δε θα καταλαβαίνουμε ότι περιμένουμε..και τότε είναι που θα σκουρήνουν τα πράγματα!
"Η μεγαλύτερη γενναιοδωρία προς το μέλλον είναι να δίνεσαι ολοκληρωτικά στο παρόν"(Καμύ).. Αυτή τη θέση υιοθετώ μέσες-άκρες..
Χάρηκα που πέρασες και να ξέρεις: θα το έχω από κοντά το ρεύμα :)

issallos said...

περασα απο δω για να ζητησω προσκληση για το ΕΛΣΑ ...θελω να με παιξετε και μενα !!!!
ΥΓ¨¨ποσο σουρεαλιστης πρεπει να ειμαι για να μπω....;

issallos@yahoo.com

Anonymous said...

σε πείραξα λίγο, εννοώντας ότι στα κομμωτήρια, εκ του οικονομικού όφελους κινούμενοι δεν ξεχωρίζουν τους ανθ΄ρωπους σε άσκημους και όμορφους αλλά φροντίζουν να αναδέιξουν ο,τι μαλλί έχει ο καθένας. όπου "μαλλί" βάλε εσύ ο,τι μας κάνει να αισθανόμαστε πιο κοντά στην ουσία, στο όνειρο, στο μοιρασμα, στο όραμα. η ομορφιά, κατ΄εμε=αλήθεια, οι εμμονές κι οι άξονες που σούλεγα όταν πρωτο μιλάγαμε. τα λέω λίγο τετράγωνα, εδώ γιατί το ποίημα έχει αρκετή γλυκόπικρη φόρτιση. άβε

paperflowers said...

Ακόμα κι αν δεν περιμένεις και μπεις στο νερό και παρασυρθείς, αυτό που είναι να'ρθει (αν είναι να έρθει) θα σε προφτάσει.

Συχνά, η ομορφιά ή η ασχήμια που διαθέτουμε και έχουμε ανάγκη να προσφέρουμε, ξεχύνεται απ'τα μάτια μας και χαρακτηρίζει αυτόν που στέκεται απέναντι μας.
Πρόσεξε όμως! Όχι πάντα κατ'αντιστοιχία!

Anonymous said...

Tο ομορφο δεν ειναι πια τοσο ομορφο;''θεωρω ομορφα τα κοκκινα φυλλα στο ποταμι που πρεπει να βουτηξεις στο χειμαρρο του για να τα πιασεις.Θεωρω αμελεια να μην μπορεσεις να διαβασεις σωστα τις γραμμες του χεριου γιατι θα καθοριζες εσυ τη μοιρα.Και ειναι δικο μου το λαθος αν δε σε εσπρωξα στη χιμαιρα για να φτιαξεις κι εσυ την ομορφια''καληνυχτα απο μαφαλντα

Ανέστης Μ. said...

issallos,
Την πήρες την πάσα, παίξε μπάλα τώρα!

imarias,
σύμφωνοι, ο καθένας έχει από μία λοιπόν, βέβαια οι τρίχες είναι πολλές οπότε ο καθένας έχει πολλές. Μετά όμως αν συνεχιστεί αυτός ο παραλληλισμός με τις τρίχες θα μας πουν ότι κάνουμε διακρίσεις(υπάρχει και η φαλάκρα βλέπεις). Ωραίος ο τετραγωνισμός σου, απλά προτιμώ ο καθένας να βλέπει την ομορφιά χωρίς να βάζει αυτό το πρίσμα του οικονομικού ωφελιμισμού, σίγουρα συμφωνείς κι εσύ. Όπως θα έλεγε κι ένας ...διάσημος μπλόγκερ, "η ομορφιά θα σώσει αυτούς που μπορούν να τη δουν". Συμφωνούμε όλοι; Χαιρετώ.

paperflowers,
το νερό τον παρασέρνει τον ήρωα θέλει δε θέλει, αυτό εννοείται. Όσο και να κολυμπήσει.. Η ομορφιά νομίζω ότι είτε προβάλλεται είτε όχι υπάρχει και δε μένει παρά να τη βρούμε σε κάθε άνθρωπο που είναι δίπλα μας. Φιλιά.

μαφάλντα,
το όμορφο δεν είναι τόσο κοινά όμορφο, γιατί υπάρχει και στο άσχημο και στο αποτρόπαιο ακόμα.. Ίσως εδώ αρχίζει το μπέρδεμα και δε θα ήθελα να αναπτυχθώ περαιτέρω. Ευχαριστώ που κλείνεις όμορφα την κουβέντα πάντως. ;-)

Anonymous said...

αν μου επιτρέπεις μετά τη λήξη της κουβέντας, να προσθέσω πως η ποίηση, η ομορφιά της και η αλήθεια της οφείλουν την ύπαρξή τους στο γεγονός ότι η ποίηση δεν πληρώνεται, δεν μπορεί να γίνει -μέ ένα μέτρο- αντικέιμενο καμίας οικονομικής συναλλαγής

Anonymous said...

άρτιο ποίημα. αρτιότατο.

η ομορφιά υπάρχει σε αυτόν που την αναγνωρίζει (κάπως χουσερλιανό ίσως).

Ανέστης Μ. said...

imarias,
δεν πληρώνεται αλλά μας "πληρώνει".. Σωστή κι απαραίτητη προσθήκη κάνεις. Μου θύμισες μια ρήση του ελύτη: "πρέπει να δίνουμε το χρόνο μας δωρεάν αν θέλουμε να μας μείνει λίγη αξιοπρέπεια"

exwtico,
ευχαριστώ για το σχόλιο. Η ομορφιά υπάρχει και μένει στον καθένα μας να τη βρει..

Καλές γιορτές.