-πάντα μπέρδευες τις ψαριές με τις καρδιές-
κι ας έβαζες στη χρυσή κοίτη της θάλασσας νάρκες,
πάλι περπάταγα στο βυθό σου
κι αφρόντιστα έστρωνα κοχύλια στο σχήμα του κορμιού σου.
Στην παραλία της μονής σου ξεσήκωνα τη μοναξιά
-κι αυτή γι' αντάλλαγμα με αγάπησε αυστηρά-
κι ο ουρανός μας κοίταζε με τόσα μάτια.
Μα ένα αστέρι έσφαξε τη νύχτα.
Μάρτιος '09
5 comments:
αναζητώντας ένα ιστολόγιο γεμάτο θάλασσα, κοχύλια, βυθόυς, παραλίες (δεν κρύβεται η λατρεία για κάποια πράγματα) , σκόνταψα- τυχερή- πάνω σ'αυτό το διαμαντάκι.
με πλημμύρισαν τόσα συναισθήματα όσο το διάβαζα και το ξαναδιάβαζα, που δε μπόρεσα ν'αντισταθώ και να σχολιάσω-αν και προτιμώ να είμαι σιωπηλή αναγνώστρια, κανείς να μην ξέρει από που πέρασα και τι διάβασα.
τόσο ζωντανό, τόσο συγκινητικό.
(πάλι περπάταγα στο βυθό σου..πάλι, πάλι, ξανά και ξανά.
νάρκες, ματωμένα δίχτυα, εσύ, εγώ- τίποτα δε με τρόμαξε)
κι αυτός ο τρόπος που ταίριαξες το αγαπημένο μα!
εύγε.θα ξαναπεράσω.ομόρφυνες ένα βράδυ μου...
με ηλιαχτιδες του οκτωβρη
κεντουσες στο πελαγος
δαντελες
κοσμηματα θαλασσινης οδυνης
κρυμμενος στον καμβα σου
αποστηθιζα
τα γραμματα της ευτυχιας
ωσπου η βελονα θεριεψε
κι εκλεισε τα κυματα
στα ματια σου...
Ξέρεις τι σκέφτηκα;
"Τόσες κάνες τσιγάρων στραμμένες πάνω μου..."
Φιλί!
Η τελευταία σου φράση πάλι...
anonymous,
ευχαριστώ που σκόνταψες και βρήκες τόσα όμορφα να πεις! Χαίρομαι ιδιαίτερα με τόσο ανοιχτόκαρδα σχόλια.
Καλησπέρα..
anonymous,
πολύ όμορφο το εργόχειρό σου.. Θα αναρτήσω σύντομα και την επίδραση που είχε προηγηθεί ;-)
madame de la luna,
καλά είσαι μαντάμ μου; Ωραία σύνδεση έκανες.. Ή τόσα βρεγμένα τσιγάρα στο πακέτο.. Η τελευταία φράση σ' ευχαριστεί! :)
Ταξίδεψα σε ό,τι έγραψες και σε κάθε γραμμή ήταν σαν να έβλεπα τα δάχτυλα σου να κεντούνε λέξεις σε μια μελωδία που ακουγόταν από το κέντρο της ύπαρξης μου. Πραγματικά σε ευχαριστώ που με έκανες (και θα με κάνεις) να εκπλήσσομαι ευχάριστα και να ταξιδεύω στην ενδοχώρα μου με τα κεντήματα σου :)
Post a Comment