Μέσα στην ανεφάρμοστη ειρήνη
μπλέχτηκαν γυναικόπαιδα
και φθαρμένες απ' τη σκουριά έσπασαν οι αλυσίδες
ανήμπορες να φυλακίσουν την αγανάκτηση.
Ώσπου να ξεχυθεί η οργή
και να παρασυρθούν τα δεκανίκια.
Κι όποιος δεν έκλαψε κάτω απ' το μπαρουτοκαπνισμένο ουρανό
δεν είχε βγάλει στιγμή τη μάσκα του ή
-προκαλώντας την οδυνηρότερη διάζευξη ανάμεσα σε ανθρώπο και άνθρωπο-
είχε για δεκανίκι το όπλο του.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
4 comments:
Πολύ εύστοχος και έξυπνος ο τρόπος που χρησιμοποιείς (δυο φορές) τη λέξη δεκανίκι.
Υποθέτω πως μιλάς ή μάλλον καυτηριάζεις τα γεγονότα των ημερών.
Και αυτα να μην είχαν συμβεί όμως οι στίχοι θα ήταν επίκαιροι.
Σαν μέλος της "γενιάς της (αντισφυξιογόνου) μάσκας" σκύβω το κεφάλι μου και παραδίδω τα όπλα μου στη "γενιά της κουκούλας". Της κουκούλας του φούτερ, της κουκούλας των 16χρονων που πιστεύουν σε όσα πάψαμε εμείς να πιστεύουμε και υποταχθήκαμε. Εδωσες ρέστα
Ανέστη πολλές ευχές για τη νέα χρονιά κ' το νέο έτος.
Λακων,
τα γεγονότα των ημερών φυσικά στοχεύω, και πως να μείνει κάποιος αδιάφορος σε τέτοια ατμόσφαιρα..
Ευχαριστώ για τις ευχές, να περάσεις όμορφα αυτές τις μέρες και το 2009 ας είναι λίγο διαυγέστερο για όλους μας...
mad,
κάπου διάβασα για μια δήλωση του μιχαλολιάκου περί ποινικοποίησης της κουκούλας! Δηλαδή πονάει κεφάλι κόβει κεφάλι και άλλα γραφικά ειπώνονται.. Ψυχραιμία και καλές γιορτές νά' χεις.
Post a Comment