Έπρεπε να βγει το βλέμμα της κάργιας
ν'ανοίξουν τα πανιά της διαπόμπευσης
ενώ ατάραχος εσύ επέμενες στο ηλιοβασίλεμα
γιατί έπρεπε να μάθεις
να μάθεις πως τίποτα δε γέννησες.
Και τώρα που έφτασες στις άκρες του ουρανού
πατάς στις κορυφές των δέντρων με το κεφάλι σου να υπερβαίνει τα σύννεφα
σκορπώντας τα φύλλα στο στέρφο έδαφος
για να τα μαζέψουν σε όμοιες στοίβες
οι θιασώτες της επίπεδης λογικής.
25/11/08
υγ: Ο τίτλος είναι απ'την Αινειάδα του Βιργιλίου:She (Fame) walks on the earth, and her head is concealed in the clouds. [Lat., Ingrediturque solo, et caput inter nubila condit.] - The Aeneid (4, 177)
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
5 comments:
έχω καιρό να σε διαβάσω, και, αν μου επιτρέπεις, είδα θετική διαφορά. συγγνώμη για το δασκαλίστικο ύφος, μα έχω αρχίσει να γερνάω. είδες, το έσβησα, δεν είμαι πια 23 ετών!:)
Στους θιασώτες της επίπεδης λογικής δεν θα χαράμιζα ούτε ένα φύλλο απ' το δέντρο μου. ;)
Αλλά ποιος αντέχει άραγε να μαθαίνει, πως δεν γέννησε τίποτα;
Μου 'λειψες!
-,
ευχαριστώ, αν και η συγκεκριμένη ανάρτηση δεν είχε και πολλούς λόγους να γίνει. Το ύφος σου είναι μια χαρά πρέπον, άλλωστε 2008 χρόνια κουβαλάς, εσύ κι ο χριστός!
madame de la luna,
και γιατί να χαραμίσεις; μάλλον αυτό κάνει η δόξα, σε κάνει να χαραμίζεις μπόλικη ουσία..
Αντέχουν να το μαθαίνουν όσοι έχουν την προοπτική να καλύψουν το κενό, που δεν είναι και ποτέ τόσο έντονο μεταξύ μας.. Απλά ίσως κοιτώντας προς τα μέσα το βλέπουμε σε μεγένθυνση.. Και μένα μούλειψες!
Ασυναίσθητα σήμερα με ταξίδεψες σε μέρη όπου ένας Ισπανός μισότρελος με μουστάκι σαν μακαρόνι άλλοτε έκανε τρέλλες και άλλοτε έφτυνε στο πρόσωπο τους θιασώτες άλλων λογικών, που νόμιζαν ότι τον γνώριζαν, υπογράφοντας λευκά φύλλα...
καλή χρονιά και από εδώ, στα λημέρια σου Ανέστη...
φιλιά
stardustia,
καλώς σε βρίσκω κι εδώ. Ευχαριστώ για τις ευχές σου.. Όσο για το ταξίδι της σκέψης σου.. Συνταξιδιώτης είμαι. :)
Post a Comment