Saturday, May 7, 2011

Προσοχή άνθρωπος

Φράχτηκε το βλέμμα
απρόσιτα σταθμευμένο
στο κενό της επαφής μας
αδειάζοντάς μας με αστάθμιστες δόσεις
ως την αφομοίωση της απώλειας
από καρφιά ευπρέπειας.


8.7.09

2 comments:

Anima spera said...

Μα δεν ήσουν εσύ,
ο άνθρωπος που χωρίς τη μάσκα
-εξαπατήθηκε-
ίσως αν τα μάτια σου
μίλαγαν την γλώσσα σου,
θα ήταν και η καρδιά σου
μακριά απο της εγωπρέπειας το μοιραίο.

Αφιέρωση στην προσεχτική ανθρωπιά σου.

Ανέστης Μ. said...

τα μάτια που λες γλώσσα δεν έχουν.. αλλά καμιά φορά κόκκαλα τσακίζουν! χεχε. λοιπόν ευχαριστώ πολύ γι' αυτό το ποίημα-αφιέρωση..