(άτιτλο)

Στο απέραντο της θάλασσας έχτισα το σπίτι μου

βορά στους ανέμους στη δημοκρατία της

με τις πέτρες να δίνουν συναυλία στις ακτές της

ανοίγει η αγκαλιά του κόσμου.

23.7.09

Πνιγμός στο χώμα

Επιμένουν τα χείλη στην επαφή

τσακίζονται πάνω τους τα πρέπει μας

και ορίζοντας την ευτυχία

βουτάμε ξανά κι ας είναι τα μαργαριτάρια

πιο βαθιά απ' την άμμο.

19.7.09

(άτιτλο)

Ξεθόλωσε ο ουρανός

χαράχτηκε μ' ευκολία τ' όνομα σου

πράσινο και γάλαζιο σ' αγκάλιασαν

κι ως το τέλος των χρωμάτων σε βρίσκω

μέχρι την πνοή που θα σου χαρίσω σε βρίσκω

και το καράβι μου δε χρειάζεται ανέμους

αρκεί των αστεριών σου το βλέμμα.

12.7.09