Wednesday, July 29, 2009

Το γέννημα της μέρας

Ας είχες στα χέρια σου ματωμένα δίχτυα,
-πάντα μπέρδευες τις ψαριές με τις καρδιές-
κι ας έβαζες στη χρυσή κοίτη της θάλασσας νάρκες,
πάλι περπάταγα στο βυθό σου
κι αφρόντιστα έστρωνα κοχύλια στο σχήμα του κορμιού σου.

Στην παραλία της μονής σου ξεσήκωνα τη μοναξιά
-κι αυτή γι' αντάλλαγμα με αγάπησε αυστηρά-
κι ο ουρανός μας κοίταζε με τόσα μάτια.

Μα ένα αστέρι έσφαξε τη νύχτα.
Μάρτιος '09

Sunday, July 26, 2009

Ο αρουραίος του ερωτηματικού

Σύμπνοια κυμάτων μας έφερε στον πάτο
αναδύοντας μέρες θύελλας στα βράχια τσακισμένες
επιμένοντας στην αποκρυπογράφηση ενύπνιας λογικής
χαραγμένης με όνειρο σε μάτια μισοπνιγμένα
αγκιστρωμένης σε δολώματα εφήμερα, μανιασμένης θλίψης.
Αδιαχώρητα ναυάγια μελοποιούν την οργή μου
επισύρουν την κολάση στην ακτή μιας παιδικής μας βουτιάς
χαμένης σε οράματα ανέφικτης νηνεμίας
χαράς επικυρηγμένης σε δόσεις αφαίμαξης
παγιδευμένης σε φλέβες που κήρυξαν την απεργία
ιδρώτας γραμμένος σε χαρτιά παγωμένα
στοιβαγμένα σε ράφια αλμυρής συνείδησης
σκισμένος ο τοίχος απ' το βλέμμα μας
την ώρα της καθιέρωσης της πέτρινης αναπνοής.


υγ: γραμμένο με την Αφροδίτη Λ..

Monday, July 20, 2009

Μετεωρίζοντες

Μεταξύ δύο άκαπνων στιγμών
εμμείναμε, με αφορισμένα χέρια,
ενδίδοντας σε όμηρα χαμόγελα
-εύκολα τέτοια προσδοκία τα γεννάει-
μα χωρίς τα μάτια να προσφέρουν
τις επίμονες συνάψεις του τότε.

Έστεψα τις δυνημένες σου στιγμές
στέρεψα από αφόρητες πνοές
κι αφημένος στη δέση σου
φωνάζω ξέπνοα,

πως να αφήσει πίσω της η άνοιξη το καλοκαίρι;
Φεβρουάριος '09

Tuesday, July 14, 2009

Φιάσκο

Ποιός να στρέψει τη θλίψη
πάνω από σαθρά όνειρα;
Άδικα τα χρόνια που χάθηκαν
κι έστιψαν τη δίκη
μ' ασύμφορες οράσεις.

Επιζήμια τα χαρωπά μέλη
καθώς κρέμονται
προς την μάταια αφαίμαξη
παρελθόντος κόκκινου
μα τόσο στέρεου
που σπάει το χρώμα
σε σημείο βρασμού.

Tuesday, July 7, 2009

Μετωνυμία

Αναμέσα στα πιο μετανιωμένα μάτια
έριξες όνειρα
δυνάμωσες
τη λήθη.

Στο ψέμμα βάλτος
ομόρφαινα την αλήθεια
κι εκείνη
έγινε εσύ.

Thursday, July 2, 2009

Μαθηματικά

Βρέθηκα να σ' έχω
μόνο για να μ' έχεις
και σήμερα
που το ξεχασμένο μου εγώ ξεσηκώθηκε
σε βρίσκει πάλι μπροστά του να του ορίζεις
πως είναι
εσύ.