Thursday, July 2, 2009

Μαθηματικά

Βρέθηκα να σ' έχω
μόνο για να μ' έχεις
και σήμερα
που το ξεχασμένο μου εγώ ξεσηκώθηκε
σε βρίσκει πάλι μπροστά του να του ορίζεις
πως είναι
εσύ.

4 comments:

Anonymous said...

Η πρώτη απεξάρτηση είναι η προσπάθεια..

το μόνο βέβαιο είναι
πως τα μαθηματικά χρειάζονται εκεί που το συναίσθημα ξεσπάει και σε παραλύει..


Φιλιά Δήμητρα.

weirdo said...

Οι μαθηματικές σχέσεις καταλήγουν σε βέβαιη (δια)λυση..

Ανέστης Μ. said...

Δήμητρα,
τα μαθηματικά είναι ένα μαξιλαράκι. Όταν το υπερβαίνεις έχεις ή κατι πολύ καλό ή κάτι πολύ κακό. Όταν τό'χεις ανάγκη συμβαίνει μόνο κάτι κακό.
για σχέσεις μιλάμε ε; φιλιά

weirdo,
ναι, και οι μη επιλύσιμες σε βέβαιη ανημποριά.

Anonymous said...

τα μαθηματικά είναι δεκανείκι,ναι είναι μαξιλάρι
είναι συγχρόνως όμως και μια ανάσα μια εναλλακτική προστασία.
Όταν δεν μπορείς να κρατήσεις κάτι μόνο με τα συναισθήματα καλό ειναι να μπορείς να σκεφτείς και κάπως μαθηματικά

αν ζούσαμε με τα συναισθήματα και μόνο και δίχως τίποτα άλλο
δεν θα λύναμε προβλήματα καθοριστικά και αν απ`την άλλη δεν είχαμε αρκετό συναίσθημα θα ζούσαμε κενά και μηχανιστικά

μια ισσοροπία..επιζητείται!

Δήμητρα