Victor Hugo

Αν είχε δοθεί η δυνατότητα στα μάτια μας να έβλεπαν μέσα στη συνείδηση του άλλου ανθρώπου, θα τον κρίναμε με μεγαλύτερη σιγουριά από αυτά που ονειρεύεται, παρά από αυτά που σκέφτεται.

Radio Casbah

Ένα ελπιδοφόρο ίντερνετ ράδιοφωνο δημιουργήθηκε και ήδη έχει προσελκύσει αρκετούς μπλόγκερς και μη. Από σήμερα και κάθε Τετάρτη 6-8 βρίσκομαι εγώ στις επιλογές τραγουδιών.
Για να συμμετέχετε όμως και όσοι άλλοι επιθυμείτε απλά ζητήστε μου ένα τραγούδι που αγαπάτε και θα το παίξω την επόμενη εβδομάδα στη δεύτερη ώρα.
Στην πρώτη μου εκπομπή τα τραγούδια που έπαιξαν ήταν τα εξής (περίπου με αυτή τη σειρά): new order-true faith, pulp-razzmatazz, morrissey-i have forgiven jesus, deus-nothing really ends, snow patrol-run, james-protect me, beck-everybody's gotta learn sometimes, the killers-read my mind, the decemberists-we both go down together, air-you make it easy, moby-dream about me, stranglers-always the sun, U2- I still haven´t found what im looking for, moby-everloving, the cranberries-animal instict, the pixies-where is my mind, portishead-roads(live), manic street preachers-if you tolerate this your children will be next.

Στην επόμενη θα παίξουν και ελληνικά (έντεχνα). Ευχαριστώ όσους άκουσαν την πρώτη παρά τις ατυχείς διακοπές. Iδιαίτερα το χνούδι που παρευρέθηκε όπως μου είχε πει. Εξάλλου μάλλον από αυτήν επηρεάστηκα (πρέπει να ξέρεις ότι εκτιμώ πολύ τα γραφόμενα σου) και έλαβα μέρος στο πρόγραμμα. Και όσους άλλους προφανώς ήρθαν αν και δεν μπορώ να αναφερθώ ξεχωριστά.


υγ: η πρώτη εκπομπή είχε προβλήματα λόγω της κακής κατάστασης του λάπτοπ μου. Μέχρι την επόμενη όμως θα έχει μεσολαβήσει το απαραίτητο σέρβις...

Ίνγκμαρ Μπέργκμαν

.....Συγγραφέας, σκηνοθέτης θεάτρου και κινηματογράφου, δάσκαλος ασύγκριτος και ένας από τους δύο-τρεις μεγάλους κινηματογραφιστές του κόσμου. Ασχολήθηκε πολύ βαθιά με το άτομο και βρήκε το κοινό εκείνο σημείο της απελπισίας που προκάλεσε την καθολική ταύτιση με τους ηρωές του. Δε δίστασε να μεταδώσει σε όλες τις μορφές το ερωτικό, το ψυχολογικό, το κοινωνικό πρόβλημα. Η κωμωδία, το δράμα, το μεσαιωνικό μυστήριο, η ψυχολογική ανάλυση, η βιογραφία, το θεατρικό παιχνίδι, τίποτα δεν του φάνηκε δύσκολο.
Ο ίδιος έχει εκμυστηρευτεί την κύρια έγνοιά του: «Αυτό που για μένα έχει την περισσότερη σημασία στη ζωή, είναι η δυνατότητα να έρθουμε σε επαφή με έναν άλλον άνθρωπο. Αν κατορθώσουμε να επιτύχουμε αυτό το πρώτο βήμα προς την επικοινωνία, την κατανόηση, την αγάπη, τότε σωθήκαμε».

Ο Μπεργκμαν στα γυρίσματα της ταινίας «άγριες φράουλες»

Από σήμερα και για 6 μέρες στον κινηματογράφο Δαναός (Λ.Κηφισίας, Πανόρμου) γίνεται απ'το διεθνές φεστιβάλ κινηματογράφου της Αθήνας «Νύχτες Πρεμιέρας» σε συνεργασία με την πρεσβεία Σουηδίας αφιέρωμα στο Σουηδό σκηνοθέτη. 22 ταινίες του θα προβληθούν με 6 ευρώ αντίτιμο η κάθε μία. O μεγάλος κινηματογραφιστής της ανθρώπινης ψυχής έφυγε μόλις πέρυσι από τη ζωή, πλήρης ημερών.

«Πάντοτε τον θαύμαζα και εύχομαι να γινόμουν εξίσου καλός σκηνοθέτης με αυτόν, αλλά ξέρω ότι αυτό δεν πρόκειται να συμβεί ποτέ. Η αγάπη του για τον κινηματογράφο με κάνει να αισθάνομαι ένοχος!»
Στίβεν Σπίλμπεργκ

«Ίσως ο πιο σημαντικός καλλιτέχνης από την εφεύρεση της κινηματογραφικής μηχανής». Γούντι Άλεν

πηγές: Ίνγκμαρ Μπέργκμαν, η τριλογία της σιωπής (εκδόσεις γαλαξία)
www.cinemag.gr

«Ταξίδι μιας μεγάλης μέρας μέσα στη νύχτα» (Ευγένιου Ο’Νήλ)

Ένα θεατρικό έργο βαθύ όσο η ανθρώπινη ψυχή, έντονο όσο η αδιέξοδη οργή. To δικό του «έργο μιας παλιάς θλίψης, γραμμένο με δάκρυα και αίμα».



Αυτοβιογραφικό και εξομολογητικό, το έργο του Ο’Νήλ ρίχνει φως στις πιο σκοτεινές γωνιές της ύπαρξής του μέσα απ’τους τριγμούς της οικογένειάς του που έχουν αφήσει τις ρωγμές τους σ’όλο του το είναι. «Εδώ επιτέλους βρίσκουμε το εκμαγείο της τραγικής άποψης του Ο’Νήλ για τη ζωή, την πηγή της αγωνίας του, που πάλλεται μέσα σε τόσα πολλά γραπτά του»(Louis Sheaffer).



Διάλογοι ανερμάτιστοι, παρασυρμένοι απ’την δίνη της ψυχής των ηρώων, δίαμορφώνουν ένα ρυθμό φρενήρη που τα 155 λεπτά της παράστασης φαντάζουν λίγα. Μια δράση αμιγώς εσωτερική κι όμως ορμητική, που διοχετεύεται κυρίως μέσα από τους μονόλογους του έργου. Πιστός στο δυναμικό ρεαλισμό, ο Ο’Νήλ διαχέει το παρελθόν μέσα στο παρόν, δημιουργεί εξατομικευμένες αντιφάσεις στους πρωταγωνιστές του που συμπλέκονται μεταξύ τους και βασανίζουν την ήδη βασανισμένη ψυχή τους. «Η αντιστικτική του διευθέτηση συμβάντων που βλέπουμε στο θέατρο και συμβάντων αναφοράς, που γίνονται πραγματικά μόνο στο θέατρο του μυαλού, δίνουν στο ρεαλισμό του ένα ελεύθερο και ευρύχωρο ύφος» γράφει ο Stamn.



Γιος Ιρλανδού μετανάστη ο Ο’Νήλ, προσωποποιεί την αμερικανική τραγωδία με την αιτία να μην εντοπίζεται τόσο στην συγκρουσιακή οικογενειακή κατάσταση, και τις αλλεπάληλες επιθέσεις που εξαπολύονται αναμεταξύ των μελών σε στιγμές ανεξέλικτες που τα τραυματισμένα είδωλά τους ξεπηδάνε με ορμή.. Η βαθύτερη αιτία είναι η ίδια του η καταγωγή και το αφιλόξενο αμερικάνικο έδαφος, δημιουργώντας αναγκαστικά συνθήκες δύσκολες για τη διαμόρφωση μιας ακέραιης ταυτότητας. Σαν ένα εκκρεμές ανάμεσα στους γιάνκηδες και στους θεοποιημένους Ιρλανδούς -όπως τους παρουσιάζει ο πατέρας του- ο Ο’Νήλ «ένιωθε ακόμα πιο κοντά στον Μαλλιαρό πίθηκο, που δεν θα ενσωματωνόταν ποτέ στην αμερικανική κοινωνία, εκπροσωπώντας την ψυχολογία του αιώνια περιθωριακού -Ιρλανδού ή Νέγρου» (Frederic Carpenter).



Προς επίρρωση αυτής της αλλοτρίωσης έρχεται η κοινωνική απόρριψη των γονιών του που ζούσαν σε απόσταση απ’τους συντηρητικούς μεσο-αστούς της Νέας Αγγλίας. Οι Ιρλανδοί μετανάστες των αρχών του 20ού δεν ήταν σαν τους άλλους μετανάστες. Όντας εξοστρακισμένοι ακόμα και στις Βρετανικές νήσους, υπέφεραν από ένα «σύμπλεγμα Ιούδα» όπως το χαρακτηρίζει ο Τζων Χένρυ Ράιλυ. Σ’αυτά έρχεται να προστεθεί η αβεβαιότητα του ηθοποιού (το επάγγελμα του πατέρα του Ο’Νήλ) ως προς την αληθινή του ταυτότητα. «Οι γιοί του τον αποκαλούσαν "Η ωραία φωνή". Ταυτίζοντας τον εαυτό του με το ρόλο του, ο Τζέημ Ο’Νήλ μήπως "έχασε τον πραγματικό του εαυτό για πάντα"; Και ποιός ήταν, ακριβώς, ο "πραγματικός εαυτός" ενός Ιρλανδού μετανάστη ηθοποιού -ή και του γιου του; Ο Ευγένιος θα ανάλωνε όλη του τη ζωή σ’αυτη την αναζήτηση»(F.Carpenter). Ταυτόχρονα το επάγγελμα του πατέρα του εξανάγκασε την οικογένεια σε νομαδική ζωή και στέρησε την οικογενειακή θαλπωρή τόσο απ’τη μητέρα όσο κι απ’τον Ευγένιο -που στο έργο δίνει, όχι τυχαία, στον εαυτό του το όνομα του αδικοχαμένου όταν ήταν 2 ετών αδερφού του Έντμοντ και αντίστροφα- και τον αδερφό του Τζέημι...



υγ: Η παράσταση παίζεται στο απλό θέατρο. Σκηνοθεσία: Αντώνης Αντύπας. Παίζουν οι ηθοποιοί: Δημήτρης Καταλειφός(=Τζέιμς), Ράνια Οικονομίδου(=Μαίρη), Άλκης Κούρκουλος(=Τζέημι), Κώστας Βασαρδάνης(=Έντμοντ), Σοφία Καλεμκερίδου(=υπηρέτρια).

πρωί - απόγευμα

(πρωί)

Όνειρα που ξεμπροστιάζουν κρυφές σου γνώμες

που υιοθετούν οπτικές σου απαρνημένες

που ψάχνουν στο παρελθόν για να το αναπλάσουν με αντιφάσεις προερχόμενες απ’το παρόν

γιατί μου αναστατώνετε το πρωινό;

(απόγευμα)

Ακούγοντας τις συζητήσεις των πουλιών
νιώθοντας το χάδι από τον ανοιξιάτικο άνεμο στο μάγουλό σου
πως να μην πιστεύεις σ’αυτό το απαράμιλλο θαύμα που αποκαλούμε φύση
και
πως να μην το υπηρετείς με όλο σου το εξιλασμένο είναι;

Φαύλος κύκλος

Παλεύουμε για την αξιοπρέπεια όπως αναπνέουμε
Απογοητευόμαστε γιατί νιώθουμε πως αποτυγχάνουμε
Έτσι πικραμένοι την καταπατάμε στους γύρω μας
Και τελικά παλεύουμε για μια καταπατημένη αξιοπρέπεια.
Ασυνείδητα.

Gustave Moreau

«Ο μεγάλος μοναχικός της οδού La Rochefoucauld, εκείνος που, κι αν παραμερίσουμε τις άλλες του χάρες, έφερε στο αποκορύφωμα την δύναμη της υποβολής και του οποίου η στάση σαν ανθρώπου και στοχαστή -μέσα στην εποχή της επιδειξιομανίας που ζούμε- πρέπει να θεωρείται πρότυπο αξιοπρέπειας». (Αντρέ Μπρετόν)

Αλμπέρ Καμύ

«Ο πιο διαρκής πειρασμός,

εναντίον του οποίου δεν έπαψα ποτέ να κάνω
εξουθενωτικό πόλεμο,

είναι ο κυνισμός»