Παλεύουμε για την αξιοπρέπεια όπως αναπνέουμε
Απογοητευόμαστε γιατί νιώθουμε πως αποτυγχάνουμε
Έτσι πικραμένοι την καταπατάμε στους γύρω μας
Και τελικά παλεύουμε για μια καταπατημένη αξιοπρέπεια.
Ασυνείδητα.
skip to main |
skip to sidebar
Απ' το διάστιχο
Απ' το Βακχικόν (ένθετο της Δευτέρας 2/3/15)
Απ' το Βακχικόν (τχ 28)
Απ' το andro
Απ' το βακχικόν
Απ' το poema (τχ 20)
Απ' το a lyr
Aπ' το Βακχικόν (τχ. 22)
Aπ' την bibliothèque
Aπ' το βακχικον (τευχος 21)
ΑΠ' ΤΟ BOOKBAR
Απ' την Αυγη (10/07/12)
Απ' το Βακχικόν (τεύχος 18)
Απ' το poema (τευχος 16)
Απ' το city vibes (τευχος 3)
ΑΠ' ΤΟ BAKXIKON (TEYXOΣ 16)
Απ' το βακχικον (τευχος 15)
Απ' το δεκατο τεταρτο poema
Απ' το δωδεκατο poema
Απ' τη Βιβλιοθηκη
απ' το βακχικον (ενατο τευχος)
απ' το βακχικον (ογδοο τευχος)
απ' το ποιειν (3/1/10)
απ' το ενατο τευχος του poema
About Me
- Ανέστης Μ.
- «Γράφω για να βρω ανθρώπους και τίποτα περισσότερο»... -Tristan Tzara-
Συ ειπας...
Συνοδοιποροι
- 123 λέξεις
- EΚεΒί
- Madame de la Luna
- Sister Alis
- Stardustia
- Weirdo
- another brick in the wall
- bright Φω
- exwtico
- imarias
- paperflowers
- poetry in motion
- xrysfish
- Βασίλης Ρούβαλης
- Γιάννης Αντιόχου
- Γιάννης Ευθυμιάδης
- Δημήτρης Αθηνάκης
- Εαρινή Συμφωνία
- Ζήσης Αϊναλής
- Ηλίας Σεφερλής
- Μουντζούρα
- Περίπατος
- Χάρις Κοντού
- Χνούδι
- ίων ο μικρός
Iστοσελιδες
4 comments:
Χμμμμ...Λίγο αλκοόλ στις φλέβες, θα με βοηθήσει να σου πω τα εξής...
Για να παλεύεις για αξιοπρέπεια, πρέπει να ε΄χεις. Όσοι έχουν και παλεύουν, πίστεψε με, είναι λίγοι πλέον. Κατόπιν, σε μια αναξιοπρεπή κοινωνία / περίγυρο, κάποιες φορές είναι μάταιο να παλεύεις καν. Κρατάς την μοναχική σου αξιοπρέπεια για τον εαυτό σου και πορεύεσαι, κάνοντας τους απαραίτητους συμβιβασμούς και υποχωρήσεις, ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ.
Φυσικά υπάρχουν κοι οι φωτεινές στιγμές, που κάτι ξεπροβάλλει λαι είτε είναι ζωτικό, είτε αξίζει.. Τότε όλο σου το είναι μάχεται λυσσαλέα για μία από αξίες που υπηρετείς, την ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ.
¡Hasta luego!
Λίγο πριν πας για ύπνο, κοιτάξεις μέσα σου και χαμογελάσεις βγάζοντας μιαν απαλή ανάσα,τότε ξέρεις πως ήσουν κι αυτή τη φορά κάτι απ' τον εαυτό σου. Απ' αυτό το καλά κρυμμένο (ή και όχι) κομμάτι που μπορεί το άτιμο και μας καθορίζει...
Σε περιμένω κι απ' τα μέρη μου...
:)
"...Μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει και Ξανά, προς τη Δόξα τραβά..." Χαιρετισμούς
@από μηχανής θεός
Συνειδητά συμβιβαζόμαστε, ασυνείδητα υποβιβαζόμαστε. Συμφωνώ με τα λεγόμενά σου, ειδικά για τις φωτεινές στιγμές, είναι όντως ασύγκριτες, τότε που όλο σου το ΕΙΝΑΙ ορθώνεται και ανερμάτιστο δημιουργεί με την ίδια του τη φλόγα που κατακαίει.
@νεράιδα της βροχής
Αυτή η απαλή ανάσα που κοσμεί τις νύχτες μας, είναι απαραίτητη για μια καθαρή συνείδηση.. Θα περάσω κι από εκεί να τα πούμε.
@madame de la luna
Το ελπίζω! Νά’σαι καλά.
Post a Comment