Sunday, March 9, 2008

Φαύλος κύκλος

Παλεύουμε για την αξιοπρέπεια όπως αναπνέουμε
Απογοητευόμαστε γιατί νιώθουμε πως αποτυγχάνουμε
Έτσι πικραμένοι την καταπατάμε στους γύρω μας
Και τελικά παλεύουμε για μια καταπατημένη αξιοπρέπεια.
Ασυνείδητα.

4 comments:

Από Μηχανής Θεός said...

Χμμμμ...Λίγο αλκοόλ στις φλέβες, θα με βοηθήσει να σου πω τα εξής...
Για να παλεύεις για αξιοπρέπεια, πρέπει να ε΄χεις. Όσοι έχουν και παλεύουν, πίστεψε με, είναι λίγοι πλέον. Κατόπιν, σε μια αναξιοπρεπή κοινωνία / περίγυρο, κάποιες φορές είναι μάταιο να παλεύεις καν. Κρατάς την μοναχική σου αξιοπρέπεια για τον εαυτό σου και πορεύεσαι, κάνοντας τους απαραίτητους συμβιβασμούς και υποχωρήσεις, ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ.

Φυσικά υπάρχουν κοι οι φωτεινές στιγμές, που κάτι ξεπροβάλλει λαι είτε είναι ζωτικό, είτε αξίζει.. Τότε όλο σου το είναι μάχεται λυσσαλέα για μία από αξίες που υπηρετείς, την ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ.
¡Hasta luego!

Unknown said...

Λίγο πριν πας για ύπνο, κοιτάξεις μέσα σου και χαμογελάσεις βγάζοντας μιαν απαλή ανάσα,τότε ξέρεις πως ήσουν κι αυτή τη φορά κάτι απ' τον εαυτό σου. Απ' αυτό το καλά κρυμμένο (ή και όχι) κομμάτι που μπορεί το άτιμο και μας καθορίζει...
Σε περιμένω κι απ' τα μέρη μου...
:)

Madame de la Luna said...

"...Μόνο λίγο καιρό ξαποσταίνει και Ξανά, προς τη Δόξα τραβά..." Χαιρετισμούς

Ανέστης Μ. said...

@από μηχανής θεός
Συνειδητά συμβιβαζόμαστε, ασυνείδητα υποβιβαζόμαστε. Συμφωνώ με τα λεγόμενά σου, ειδικά για τις φωτεινές στιγμές, είναι όντως ασύγκριτες, τότε που όλο σου το ΕΙΝΑΙ ορθώνεται και ανερμάτιστο δημιουργεί με την ίδια του τη φλόγα που κατακαίει.

@νεράιδα της βροχής
Αυτή η απαλή ανάσα που κοσμεί τις νύχτες μας, είναι απαραίτητη για μια καθαρή συνείδηση.. Θα περάσω κι από εκεί να τα πούμε.

@madame de la luna
Το ελπίζω! Νά’σαι καλά.