Μία μικρή αναπνοή έμεινε να κοιτάει τη θάλασσα
Σαν άδειο μπουκέτο από τριαντάφυλλα κόκκινα
-όπως οι νύχτες της ατέλειωτης υγρασίας που εύχεσαι να φτάσει στο κόκκαλο-
Αν κάποτε γύρισε πίσω ο λεπτοδείκτης για να σημάνει την επαναφορά στο ίδιο όνειρο
Δε φρόντισε να το διορθώσει
Μύρισε μόνο τις ίδιες σκέψεις γεύσης πορτοκάλι που χάριζε η ομοψυχία της στιγμής
Προοπτική του κάλλους την ξέβρασε στο αιώνιο λιμάνι της μοίρας
Έστρεψε το ίδιο βλέμμα στη θάλασσα
Το ίδιο ανυπόμονα αφουγκράστηκε τον αλμυρό παλμό της
Ίσως γιατί δε νοιάστηκε ποτέ να δεθεί
Να δέσει μόνο.
Sunday, September 28, 2008
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
7 comments:
Μια ανάσα τόσο μικρή, τόσο σύντομη, τόσο λίγη και τόσο γεμάτη....
διαβαζα λαθος (;) τον τιτλο.
κατανομη αναπνοης
μου ταιριαζει ομως με το κειμενο σου.
το οποιο το δανειζομαι γιατι μου μοιαζει πολυ οικειο. και μελαγχολικο πολυ. μου μιλησε τελικα..αυτο ειναι που θελω να πω bro
φιλια!
"Δε φρόντισε να το διορθώσει" Αυτό εμένα μου είπε πολλά. Καλησπέρα Ανέστη.
ποιος ηθελε να δεσει ποιον?κι ακομα μια ερωτηση:αφου αφουγκραστηκε τον παλμο της μετα τι?
φιλια κατερινα
βασικα ξαναδιαβαζοντας νομιζω πως καταλαβα τι θες να πεις.και για τον παλμο και για το "δεσιμο"...να σαι καλα φιλια και παλι
pandora's box,
σύντομη όσο αυτή η στιγμή που επιστρέφει αιώνια..
alicia,
ο τίτλος επίτηδες είναι γραμμένος έτσι οπότε δε θεωρείται λάθος η ανάγνωσή σου. Είναι όμορφο να μιλάμε και έτσι. Νά'σαι καλά.
madame de la luna,
αν το διόρθωνε θά'ταν άλλος..
Καλό μήνα νά'χεις.
κατερίνα,
χαίρομαι που βρήκες μόνη σου απάντηση γιατί δεν είναι ούτε εύκολο ούτε θεμιτό να δίνω συγκεκριμένες απαντήσεις σε τέτοια ερωτήματα.. Τα φιλιά μου.
Κάποια πράγματα δε διορθώνονται, το χειρότερο είναι βέβαια όταν έχουμε την ευκαιρία να αλλάξουμε κάτι και πάλι κάνουμε το ίδιο...αλλά αυτό μάλλον σημαίνει ότι δεν ήταν λάθη...
Όμορφες δημιουργίες και όμορφο μπλοκ φίλε μου
Post a Comment