-πάντα μπέρδευες τις ψαριές με τις καρδιές-
κι ας έβαζες στη χρυσή κοίτη της θάλασσας νάρκες,
πάλι περπάταγα στο βυθό σου
κι αφρόντιστα έστρωνα κοχύλια στο σχήμα του κορμιού σου.
Στην παραλία της μονής σου ξεσήκωνα τη μοναξιά
-κι αυτή γι' αντάλλαγμα με αγάπησε αυστηρά-
κι ο ουρανός μας κοίταζε με τόσα μάτια.
Μα ένα αστέρι έσφαξε τη νύχτα.
Μάρτιος '09