Monday, November 9, 2009

Φωνές

Πως να σηκωθείς;
πεθαμένες σκιές γύρω σου.
Διώχνεις τις κουρτίνες,
και μένεις ακόμα πιο μόνος
πιο έτοιμος,
να οργιάσεις με τα σύννεφα,
να υποδεχτείς τ' αφόρητα.

Κυματιστή σιωπή σπάει σε χρώματα ξερά,
κι ερμητικά διαλύεται για να φτάσει στα πόδια σου
κοχύλι, σχηματισμένο από την προσμονή σου για όνειρα.

Άκου τη βροχή.
ψιθυρίζει,
πιο δυνατά,
κι απ' το θόρυβο της παραλιακής
κι απ' το χτύπο του πάθους σου
που τίποτα δεν υπομένει.
Μάρτιος '09

2 comments:

Unknown said...

κήπος του πένθους
ή
κήπος του πόθου που δεν έχει ακόμη βρεθεί;

Ανέστης Μ. said...

-,
κήπος ανάστροφος με ρίζες στον αέρα.
Θα σε δω σύντομα :-)