ξέπνοα χρίστηκε στο ψέμμα
αθωομένο απ' το χρόνο
αιώνια ημιφωτισμένο.
Κι εσύ μια πυγολαμπίδα
σε αδέκαστο ουρανό
να χρωματίζεις με ευθείες
το καμπυλωτό κενό
πεισμωμένη απ' το λάθος της καρδιάς
να μην υποτάσσεται
στο καρδιογράφημά της.
24.5.09
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
καλημερα
"μα οσο κι αν οι πορτες που γκρεμιζονται μπροστα μας ειναι λιγες εμεις ζουμε την μεγιστη ηδονη να ειμαστε το γαλα μεσα στις μυγες"
Τ.
Post a Comment