Tuesday, December 21, 2010

Συντέλεια

Ο ουρανός σε χρειάζεται
το χαμόγελό σου δεν μπορεί να λείπει
απ' το ουράνιο τόξο.
Η ύπαρξή σου φωτίζει τις σταγόνες
που ξέμειναν στα μάτια μου,
φαντάζομαι τον ωκεανό για να σε βρω
δικαιωματικά σου παρέχω όλα μου τα ταξίδια
και κάθε μου ένωση με τον κόσμο
γίνεται μέσα σου.

23.6.09

1 comment:

Anima spera said...

Μουσική
αφού δίχως τίποτα άλλο
δεν μπορείς να μιλήσεις,
κάθε νότα
κάθε δάχτυλο
να σε ακουμπάει
και στην βαθιά σιωπή
να βουτάς με τα χέρια
στο - σώμα -
ακίνητος και απαισιόδοξος.