Μπροστά στο όρος άνθρωπος

έμεινα να μυρίζω την άγνοια του θεόρατου

από τώρα θα ξεσκονίζω τις αψεγάδιαστες εκλάμψεις

και σαν παιδί που είμαι θα αρνηθώ το σύμπαν

για να δοθώ ανέγγιχτος στη χρυσή ευτυχία

μια ξενυχτισμένης μπαλάντας που ονειρεύεται τραγουδιστά.


16/12/09

Ο Δεκέμβρης κατεξοχήν καίγεται*

Σύντομα θ' ακούσουμε το τραγούδι του ανήλικου υπονόμου

πριν θεριεύσουν οι νοθευμένες ιαχές

       των αυτοκαταστροφικών λαμπτήρων

και πριν οι τυμπανοκρούστες διστάσουν να αυτομολήσουν

τα γαλάζια ποδοβολητά των παιδιών θα χωρέσουν στη φλογέρα της ανεμώνης



*γραμμένο με τον Θοδωρή Π.




10/12/09