έμεινα να μυρίζω την άγνοια του θεόρατου
από τώρα θα ξεσκονίζω τις αψεγάδιαστες εκλάμψεις
και σαν παιδί που είμαι θα αρνηθώ το σύμπαν
για να δοθώ ανέγγιχτος στη χρυσή ευτυχία
μια ξενυχτισμένης μπαλάντας που ονειρεύεται τραγουδιστά.
16/12/09
1 comment:
θα μπορουσε να παιζει στη διαπασσων
αυτη η σιωπηλη μπαλαντα;
καθως οδηγεις στην ασφαλτο
αυτος ο δρομος που καει
εχει αναγκη απο δροσερες ψευδαισθησεις.
χαρισε σε εσενα αυτη την ανθρωπινη στιγμη.
Post a Comment