Χωρίς εαυτό

Ερωτεύομαι τόσο εύκολα κάθε σου κίνηση

που το στερέωμα της ύπαρξης απλώνεται

κάπως σε περιμένω γύρω από σύννεφα

σε βλέπω να τυλίγεις τον καθαρό αέρα

με μια σταγόνα από σένα γίνομαι έκταση χαδιών

γίνομαι όπως είμαι τη στιγμή που οι ματιές μας υφαίνουν το κενό

και ξαναείμαστε εκτός αυτού.


13/1/10

Δεν είναι άστατος ο ορίζοντας

Τόση χαρά μας άφησε η συμφορά μας

που αφήσαμε στο χάρο το δρεπάνι

καθήσαμε με δέος στη γη

περιμένοντας μια λάμψη που τη διαπερνά

μα είναι βαρύ το χώμα

κι ελαφριά η θέληση του ήλιου.

7/1/10