ΜΑΤΑΙΑ ΧΡΥΣΩΝΟΥΜΕ ΔΑΣΗ

Καρπωθήκαμε το δέρας της ηδυπάθειας
ενώ φοράγαμε αρβύλες
καμμένο το λάδι κι όμως εύχρηστο
μήπως ξέραμε ποτέ τι χρησιμεύει;
Τώρα φωνάζουμε προς τα πάνω άποροι
και δίχως απάντηση ξαναμετράμε τα λόγια μας
προσμένοντας ένα απ' αυτά να φτάσει στην καρδιά της ομορφιάς.

5.3.10

Αποδοχή εμμονής

Kαλύτερα έτσι

χωρίς ματωμένα σ' αγαπώ

χωρίς αριθμημένες οπτασίες

Καλύτερα έτσι

με διαβήτη στο χέρι

με συρραφή χρωμάτων

Καλύτερα από τώρα να διακρίνουμε τα φώτα

τυφλώνοντας τις χαραυγές με σήματα εφήμερα.

1/3/10

Επιβολή

Η τρέλα είναι σύμμαχος στη βροντή.
Ο κόσμος σε ξυπνά και είναι εκεί.
Όσο η ψυχή ξεδίνει με πνοή απότομη.
Καμιά φορά δε θα χρεώσουμε τις επιταγές μας δοσμένοι στο λάθος.

28/2/10

Το κοινό καλό

Η αγάπη μας δεν είναι παρηγοριά

η αγάπη μας είναι το μεγαλύτερο μυστικό

που δε χωράει στο μυαλό μας

αιώνια καρδιακό.

28.2.10

Βάρος είναι η προβολή μας

Όταν θα χαμηλώνουν τα φώτα
κι άσεμνοι όπως είμαστε θα νιώθουμε
ως τη στιγμή που η πέτρα θα γίνει χάρτινη
κι η φωτιά θα λάμπει με χάρη
το χρέος μας θά' ναι στο χρώμα τ' ουρανού
κι η ομορφιά θα χτυπάει με το ρόδο

δε θα πάψουμε να θυμόμαστε εφιάλτες.

23.2.10