Monday, June 2, 2008

Λόγοι αναπόδραστοι

Oνειροβατώντας στην μέθεξη της ιδιοποίησής σου κι έχοντας μικρά μικρά ασυνάρτητα εφηβικά σκιρτήματα στην έπαλξη του άχρονου σηκού του Έρωτα ξέρω πως πατρίδα μου είναι το φως που αναβλύζει το ενιαίο σύμπαν της λεπτής μας αντίφασης της εγγύτερης στη φύση ομορφιάς ντυμένης άλυτα μυστήρια μέσα από ρακένδυτα τσαλαβουτήματα στα ένρινα νερά της αδιάσειστης φυγής από τη λογική προς την αλήθεια καθώς αγρός για τα κλωνάρια μας η ασύνειδη πηγή της αθέλητης μοίρας ενός λουλουδιού αναπόδραστου μέχρι να το ιδιοποιηθούμε μαραίνοντάς το στην κολυμβήθρα της συνείδησης.

12 comments:

Stardustia said...

μου άρεσε το πυκνογραμμένο σου κείμενο και κυρίως η αθέλητη μοίρα του λουλουδιού που θα αργοπεθάνει κομμένο μέσα στο βάζο του εκλογικευμένου, νομίζουμε, εγωισμού μας...

Λακων said...

Δαιδαλώδες αν και βγαίνει τελικά νόημα.
Κάτι μεταξύ καλλιτεχνικής διάθεσης, φιλοσοφίας και κοινωνιολογίας.
Να το θεωρήσω ως ειρωνεία προς την πολυπλοκότητα των λόγων ή ως εξάσκηση στην πολυπλοκότητα;
Ή τελικά απέτυχα τελείως να σε ερμηνεύσω;

SILIO D'APRILE said...

Δώσε κλειδιά στο αναπόδραστο...

Ανέστης Μ. said...

@stardustia
μ'αρέσει που την κολυμβήθρα μου την έκανες βάζο, υπερβαίνεις τις θρησκευτικές μου νύξεις.
Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.

@λακων
Χαίρομαι που βρήκες νόημα, μου αρκεί προσωπικά αυτό. Όσο για τις ερμηνείες σου τις κρατάω αλλά δεν τις μεθερμηνεύω. Ας πούμε ότι ήταν και αυτά που λες στο μυαλό μου όταν τό'γραφα.

@silio d'aprile
Του δίνω κλειδιά αλλά αυτό ακόμα ψάχνει τις πόρτες.. Την καλησπέρα μου, χαίρομαι που πέρασες.

day-dreamer said...

Θα κρατήσω μόνο τις λέξεις...
Oνειροβατώντας
άχρονου σηκού του Έρωτα
πατρίδα μου είναι το φως
ντυμένης άλυτα μυστήρια
φυγής από τη λογική προς την αλήθεια
αθέλητης μοίρας
μαραίνοντάς
στην κολυμβήθρα της συνείδησης.


Πέρασμα απο τη λογική στο όνειρο, το μυστήριο στην αλήθεια, τη μοίρα στη συνειδητη επιλογή. Που τελικά ανήκουμε και τι πρέπει να ακολουθήσουμε...;
Kαι πόσο περίπλοκη είναι η σκέψη και η ανάλυση όλων αυτών!

Ελπίζω να μοιράστηκα για λίγο τις σκέψεις σου...

Φιλιά Πολλά!

weirdo said...

Ο λόγος πάντα βρίσκει τον τρόπο να αποδράσει.. (Ευτυχώς..)
Καλημέρα, σύντροφε Ανέστη..:)

Antoine said...

Αρκετά πικνογραμμένο. Δεν τα καταφέρνουν πολλοί να δημιουργούν μακροπερίοδο λόγο και τελικά να μεταδίδουν στον αναγνώστη αυτό που επιθυμούν.

Σε χαιρετώ!

Dr_MAD said...

αυτή η συνείδηση η καταραμένη... πάντα πνίγει τα όνειρα στο καλύτερο. Πάντα βάζει στοπ στο όνειρο και φέρνει τη λογική. Ποια λογική όμως? Τη λογική του λογικού, του αναμενόμενου, του ΙΔΙΟΥ, του περιορισμένου. Χαίρομαι που δηλώνω... τρελός

Ανέστης Μ. said...

day-dreamer,
τις μοιράστηκες και τις εκλέπτυνες τις σκέψεις μου. Η επιλογή σου των λέξεων-φράσεων φτιάχνει ένα ακόμα περιεκτικότερο κείμενο. Τώρα για το που ανήκουμε, τι πρέπει να ακολουθήσουμε.. Μάλλον παντού και πουθενά, τα πάντα και τίποτα. Δηλαδή παντού και πάντα.. que sera sera που λέει και το τραγούδι..
Νά'σαι καλά

@weirdo
Βρίσκει τρόπο ναι, ο λόγος που υπερβαίνει τη λογική, δηλαδή το ίδιο του το θεμέλιο. Καλησπέρα!:)

@antoine
Eυχαριστώ, πέρασα και απ'τα μέρη σου και μου άρεσε η βόλτα.. Τους χαιρετισμούς μου σ'όλη την ομάδα της Χουακίνα!

@mad
Αυτή η απάντηση είναι που ήθελα.. Η λογική είναι μια δυσδιάκριτη γραμμή που σπάνια ορίζουμε οι ίδιοι.. Κι εγώ χαίρομαι επίσης που το δηλώνεις!
Την καλησπέρα μου

Madame de la Luna said...

Αυτή η αυτόματη σουρεαλιστική γραφή σου, είναι για ανάλυση, αλλά προτιμώ απλώς να σε διαβάζω χωρίς να σκέφτομαι περισσότερα απ' όσα μου υπαγορεύουν οι συνειρμοί σου, για να είμαστε στο ίδιο μήκος κύματος... Έτσι κι αλλιώς, μου αρέσει να ξεφεύγω απ' την όποια Λογική της Ανάγνωσης (ή και της Θέασης των Πραγμάτων). Γι' αυτό προφανώς λατρεύω και τον Ντέιβιντ Λιντς...
Υ. Σ. Όχι, δεν χρειάζεται να βγάλεις νόημα...

NY ANNA said...

Μ' αρέσει που κοιτάς κι αλλού που δεν είναι τόσο πυκνογραμμένα... ΠΟυ ίσως μπροστά στα δικά σου να φαίνονται "αφελή", όπως όσα γράφω εγώ, για παράδειγμα. Μα αυτό, ο περίπατός σου τριγύρω δήλαδή, δείχνει, για μένα τουλάχιστον, ευρύτητα πνεύματος, την οποία προσωπικά εκτιμώ περισσότερο από καθετί άλλο. Ίσως γιατί μου αρέσουν πολύ οι άνθρωποι που δεν "κολλούν" και δεν έχουν εμμονές. Καλώς σε βρήκα λοιπόν. Καλησπέρες. (Γυρνώ πίσω να σε ξαναδιαβάσω με την ησυχία μου και πιο προσεκτικά...)

Ανέστης Μ. said...

@madame de la luna
δε χρειάζεται να βγάλεις νόημα, τουλάχιστον όχι ένα-συγκεκριμένο νόημα. Μ΄αρέσει η προσέγγισή σου. Την καλημέρα μου.

@ny anna
μ'αρέσει που πέρασες από εδώ και έκανες τόσο καλοπροαίρετη κριτική αν και πρώτη φορά. Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, χαίρομαι εξίσου που σε βρήκα. Μια καλημέρα έχεις.