Την ομορφιά πως να την σύρεις στα τάρταρα όταν και αυτά ακόμα την αναδεικνύουν;
Την ομορφιά σου πως να την υποτιμήσω όταν σε μία στιγμή στίλβει την απαιδευσιά του κορμιού μου με γαρύφαλλα από αναστεναγμούς φλοισβίζοντες;
Όμορφη σε αποκαλώ κι αμέσως εμπνέεται το περιβάλλον φωτισμένο μέσα σε καύσωνα στιλπνής αβρότητας και στα ίδια τα μάτια που έβλεπα χθες την ασύδοτη θέληση για καταστροφή σήμερα βλέπω πηγάδια χωρίς πάτο και φόβο με ένα φως κατευθυνόμενο από τα βάθη θα έλεγες μιας αδέσμευτης αστραμοιβής -του έρωτα πηγής- και των ανεξερεύνητων μελλούμενων κλωστήριο και του ασφοδελού λειμόνα παρέκκλιση.
Την ομορφιά πως να την σύρεις στα τάρταρα όταν και αυτά ακόμα την αναδεικνύουν;
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
12 comments:
Αχ αυτή η ομορφιά ...
Θείο δώρο και χάρισμα
Της ζωής γλυκιά αμβροσία και μύρο
συνάμα μαχαίρι και πόνος και βάσανος.
Όχημα που σε πάει απ' τα ύψη στα τάρταρα.
Να την αντέξουμε ...
Την καλησπέρα μου
Ροδο του ανεμου γνωριζες μα ανεγνωρους μας πηρες
την ωρα που θεμελιωνε γιοφυρια ο λογισμος
να πλεξουνε τα δαχτυλα και να διαβουν δυο μοιρες
και να χυθουν στο χαμηλο κι ανεπαμενο φως
Ύμνος προς ωραία Ελένη;
Καλό καλοκαίρι απο εμένα.
Σφερδουκλωθήκαμε!
ομορφιά ασφοδέλινη, τονοτικής δράσης με Αριστοτελικούς οίνους.
ομορφιά διαμαντιών υπερτιμημένων καρτέλ.
Ανέστη, ντύνομαι κάθε βράδυ την Χίμερα των ουσιών, των άψυχων, και μιλώ στους καθρεύτες.
που είσαι;
γειά σου.
έρωτας και ομορφιά πάνε μαζί μου φαίνεται. το ένα είναι ο δημιουργός του άλλου μέσα σ'ένα λαβύρινθο από καθρέφτες, όπου μας αρέσει να χανόμαστε...
Φοβάμαι να την ακουμπήσω...
side 21,
καλώς σε βρίσκω. Σχόλιο-ποίημα άφησες.. Να την αντέξουμε, να τη δημιουργήσουμε, να την εμπνεύσουμε.. Το αθάνατο αρχαίο κάλλος κι όχι την κάλπικη ομορφιά που τυλίγεται σε διαφημιστικές συσκεαυσίες..
anonymous,
ευχαριστώ για το σχόλιο το όμορφο σαν ρόδο του ανέμου.Νάσαι καλά και να βρίσκεις τέτοια πρόσφορα διαμαντάκια..
λάκων,
ύμνος προς το ωραίο, που αντιπροσωπεύει η ωραία ελένη κι όχι μόνο.. Να περάσεις πολύ πολύ καλά όπου κι αν πας!
pandiony,
αριστοτελικούς οίνους και ομορφιές ασφοδέλινες ντύσου και θα σπάσουν οι καθρέφτες..
abttha,
σένα λαβύρινθο που δεν ψάχνεις διέξοδο, όπως ακριβώς το είπες. Δεν ξέρω ποιο έρχεται πρώτα, μάλλον η ομορφιά, τι λες?
chryssa,
αν κρίνω απ'την οξεία ποιητική σου διάθεση μάλλον τη νιώθεις, δεν την ακουμπάς.. Την μυρίζεις στον αέρα..
Χαίρομαι που πέρασες, σε είδα και στο αφιέρωμα του ποέμα, πολύ ωραίο το γράψιμό σου!
Περιγραφεί της ομορφιάς ως ασφοδέλινη...Όμορφη μου ακούγεται :-)
Την καλησπέρα μου.
Ανέστη, τι μου θύμησες με τους ασφόδελους... Οι λέξεις σου ιδιαίτερες, διαλεγμένες, ασθμαίνουσες πάντα! Θα μπορούσαν να γράφονται αυτά τα κείμενα, μ' ένα αψέντι κι ένα βαρύ τσιγάρο, κάτι νύχτες που μόνο η σιωπή τους ταιριάζει. Πειράζει, που μου θυμίζεις κάτι λατρεμένους καταραμένους ποιητές;
Υ. Σ. Ελπίζω να το αξίζει το κείμενο η... "Ελένη" και να μην μείνει αδειανό πουκάμισο η ύπαρξη της... Φιλιά...
kitsosmitsos,
όμορφη και επικίνδυνη..
Kαλησπέρα.
madame de la luna,
είμαστε λέξεις επιπλέουσες στο κύμα της κάθε μέρας, όταν αυτές γίνονται ποίημα το κύμα αγκαλιάζει αντί να θαλλασοδέρνει ή να πνίγει.. Πειράζει γιατί τέτοιος παραλληλισμός με κάνει και νιώθω άβολα! χεχε.. Ειλικρινά πάντως τα σχολιά σου είναι πνοές.. Νά'σαι καλά και όχι δε γράφω για πουκάμισα αδειανά! :)
kitsosmitsos,
όμορφη και επικίνδυνη..
Kαλησπέρα.
madame de la luna,
είμαστε λέξεις επιπλέουσες στο κύμα της κάθε μέρας, όταν αυτές γίνονται ποίημα το κύμα αγκαλιάζει αντί να θαλλασοδέρνει ή να πνίγει.. Πειράζει γιατί τέτοιος παραλληλισμός με κάνει και νιώθω άβολα! χεχε.. Ειλικρινά πάντως τα σχολιά σου είναι πνοές.. Νά'σαι καλά και όχι δε γράφω για πουκάμισα αδειανά! :)
Post a Comment