Μην πας
όλα είναι απ' τα πριν μαγειρεμένα
ο αγώνας είναι φτιαχτός
κι όταν θα προβάλει απάνω στο ριγκ
τριγυρισμένος λάμψεις από μαγνήσιο
κραυγαλέα θα ξεχύσουν το Te Deum
και προτού ακόμα σηκωθείς απ' την καρέκλα σου
φρενιτωδώς θα σου χτυπήσουν τις καμπάνες
θα σου πετάξουν στη μούρη το σφουγγάρι ιερό
και δε θα 'χεις τον καιρό να του τη φέρεις του φτερόμαγκα
θα ριχτούν απάνω σου
και θα σε χτυπήσει κάτω απ' τη ζώνη
και θα σωριαστείς
στο καναβάτσο
με τα μπράτσα σε βλακώδη σταύρωση
και ποτέ πια δε θα μπορέσεις να κάνεις έρωτα.
μτφρ: Ν. Δ. Καρούζος, περιοδικό Νέα Εστία, τεύχος: 996
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
2 comments:
Κι αμα δεν παω, πώς αλλιως να θελησω να κανω αυτο που, ετσι κι αλλιως, σπανια καταφερνω;
syderia,
πήγαινε άλλα άσε τη ζώνη σου στην έξοδο..
Post a Comment